Jedwabne chusty „Milanówek”
Apaszki jedwabne i poszetki Silkadore linii „Milanówek” to dodatki jedwabne, które powstały dla uczczenia wyjątkowej rocznicy. We współpracy z Zespołem d/s Komunikacji Społecznej Urzędu Miasta w Milanówku stworzyliśmy oficjalną kolekcję upamiętniającą 70-lecie nadania praw naszemu miastu.
Jest nam niezmiernie miło! Czujemy się wyróżnieni i zaszczyceni, że z takiej okazji i w tak szczególnym miejscu, jakim jest kolebka polskiego jedwabnictwa, mogliśmy ręcznie namalować na jedwabiu te wyjątkowe chusty.
W ramach kolekcji nawiązującej graficznie do symbolu Miasta – liścia dębu – powstały w naszej pracowni pamiątkowe gawroszki (mniejsze apaszki) dla pań oraz poszetki do garnituru dla panów. Charakter chust oddaje ducha „miasta-ogrodu” – barwnego, zwiewnego i delikatnego.
Jedwabne chusty z kolekcji „Milanówek” będą wkrótce dostępne w sklepie internetowym Silkadore. Zapraszamy!
Milanówek – kolebka jedwabnictwa
Milanówek – Miasto-Ogród, leżący nieopodal Warszawy to stolica polskiego jedwabnictwa. Blisko 100 lat temu, a dokładnie w 1924r. rodzeństwo Stanisławy i Henryka Witaczków założyli tu Centralną Doświadczalną Stację Jedwabniczą, która dała początek polskiemu przemysłowi jedwabniczemu.
Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Twórcy polskiego jedwabnictwa
Henryk Witaczek
Henryk Witaczek był nie tylko prekursorem polskiego jedwabnictwa, właścicielem, założycielem i dyrektorem fabryki jedwabiu naturalnego w Milanówku, ale również wizjonerem, filantropem i patriotą.
W okresie międzywojennym rozsławił markę “Milanówek” w kraju i za granicą. Podczas okupacji hitlerowskiej prowadził szeroką działalność charytatywną. Wspierał potrzebujących i wysiedlonych Polaków oraz ukrywających się Żydów. Udzielał pomocy powstańcom warszawskim. Uratował kilkaset dzieci i pracowników z Domu Ks. Bodouina.
Po II wojnie światowej, na skutek nacjonalizacji fabryki jedwabiu, Henryk Witaczek został pozbawiony własności i dzieła swego życia.
Stanisława Witaczek-Jastrzębska
Siostra Henryka – Stanisława Witaczek – Jastrzębska ściśle współpracowała z bratem w pracach nad tworzeniem polskiego przemysłu jedwabniczego. Razem z nim zakładała Centralną Doświadczalną Stację Jedwabniczą. Stanisława szczególną uwagę przywiązywała do działalności edukacyjnej. Założyła Liceum Jedwabnicze w Milanówku i jako wykształcony biolog nie tylko prowadziła kursy, ale też pisała podręczniki z dziedziny jedwabnictwa.
Jako malarka z zamiłowania zasłużyła się dla rozwoju projektowania na jedwabiu. Stworzyła Studio Mody w Warszawie, gdzie można było nabyć piękne milanowskie jedwabie.
Dzięki staraniom i zaangażowaniu grupy społeczników ze Stowarzyszenia Muzeum Jedwabnictwa Milanowskiego oraz przy wsparciu finansowym Urzędu Miasta Milanówka powstał w centrum miasta mural, który upamiętnia twórców polskiego jedwabnictwa.
Źródło i fotografia: Stowarzyszenie Muzeum Jedwabnictwa Milanowskiego